• Doğuştan gelen korkular; bebeğin doğumuyla birlikte ortaya çıkan ve ilk 12 ayda görülen korkulardır. Genellikle bebeklerin ihtiyaçlarını karşılamak için verdiği tepkilerdir. Bu korkular bebekteki günlük ihtiyaçların karşılanmaması korkusudur. Bunun için verilen en belirgin tepki ağlama refleksidir. Açlık ağrı, altının değiştirilme isteği uyku gibi ihtiyaçlar için bebekler ağlarlar.
  Genel olarak bebeğin ihtiyaçlarının karşılandıktan sonra kucakta kalmakla sakinleşirler ve dünyaya karşı güven duygusu oluşur.
• Büyüdükçe gelişen korkular; bebeğin 6. Ay ile dış dünyaya açılmasıyla gelişir. Genellikle bunlar ayrılma korkusu ve yabancıyı olduğunu anlama korkusudur. İlk altı ay boyunca sadece anne, baba ya da kardeş gibi kısıtlı kişiler ile temas kuran bebek eve gelen anneanne, dede, komşu ya da herhangi bir kimseyi görünce gelişen korkulardır. Saklanma, ağlama sarılma gibi tepkiler verebilir bebek. Ayrıca bu aydan itibaren daha az anne kucağına alınan bebek ya da iş başlayan annenin olması gibi durumlarda bebeğin ayrılma korkusu yaşamasıdır. Dış dünyaya açılan bebek sadece anne gözetiminden olmaktan çıktığı için anneye duyduğu özlem ile gelişir.
• Anne-babadan öğrenilen korkular; genellikle anne ya da babanın cisimlere karşı bebekte oluşturulan korkularıdır. Örneğin 'sıcak çaydanlığa dokunma sıcak ya da kediye, dokunma ısırır' gibi tepkiler bebekte ilerleyen dönemde fobi oluşturur. Köpek ya da gördüğünde kaçar, ağlar sarılır. Çaydanlığa dokunamaz yaklaştırıldığında kaçar. Bu öğretiler bebekte kaygı düzeyini artırdığı gibi stresli bir bebek olması neden olur. Şunu unutmayın bebeklik döneminde öğretilen her şey çocukluk dönemine yansıyacaktır.

Bebekler korktuğu zaman neler yapılabilir?

• Bebeğinizin ihtiyaçlarını ertelemeyin. Örneğin emzirme zamanında yapın.
• Etrafındaki objeler ile korkutmak yerine bağ kurmayı öğretin.
• Gereksiz korku yüklemesi yapılmamalı
• Bebeğinize saygı duyun onun da bir birey olduğunu unutmayın.
• Dış dünyayı incelemesine araştırmasına izin verin.
• Size güvenli bağlanmasını sağlayın